Przed skierowaniem pacjenta na skomplikowane badania dodatkowe należy przeprowadzić staranne badanie zewnątrz- i wewnątrzustne. Czasem już podczas badania klinicznego można przewidzieć trudności, które dodatkowo nas pokierują w analizach ogólnego stanu zdrowia pacjenta.

Podczas badania można stwierdzić następujące ograniczenia miejscowe do leczenia implantologicznego:

• niewystarczające do umieszczenia implantów wymiary wyrostka zębodołowego
  
• brak miejsca w okluzji, czyli pomiędzy zębami górnymi i dolnymi
  
• brak miejsca pomiędzy zębami sąsiednimi (przechylenie trzonowca uniemożliwiające wprowadzenie instrumentów chirurgicznych
  
• nieprawidłowa błona śluzowa w miejscu przyszłej implantacji

W trudnych warunkach anatomicznych, przy niedostatecznej ilości kości zastosowanie wszczepów staje się możliwe dzięki dodatkowym zabiegom.

Ośrodek Implantologii przy Akademii Medycznej w Gdańsku podaje, że tylko 32% pacjentów stanowią osoby u których nie napotyka się żadnych trudności miejscowych. Standardowo wprowadzić implant udaje się w 59% przypadków, a w pozostałych 41% zastosowanie znajdują dodatkowe techniki odbudowy kostnej

Jak opisano to w dziale radiologia dokładna analiza zdjęcia RTG pozwala ocenić warunki do planowanej implantacji.

Oceniana jest również okolica planowanej implantacji, a więc:

• stan kości w okolicy implantacji
• stan zębów sąsiednich
• rozmiar i położenie struktur anatomicznych mogących ograniczać nam możliwości pracy z implantami ( m.in. położenie dna jamy nosowej, rozmiar zatok szczękowych, położenie kanału nerwu zębodołowego dolnego czy otworu bródkowego)

Wówczas możemy przekonać się, że nawet najkrótszy - 6mm implant może okazać się za długi i nie ma miejsca, które gwarantowałoby powodzenie zabiegu. Dotyczy to przede wszystkim odcinków bocznych żuchwy (gdzie przebiega kanał nerwu żuchwowego) oraz szczęki (gdzie mogą być nisko umieszczone zatoki szczękowe) .

W szczęce ratuje nas wtedy dodatkowy zabieg podniesienia dna zatoki lecz przedłuża to o co najmniej 9 miesięcy sam zabieg implantacji.

Czasami zdarza się również taka sytuacja, że wyrostek kostny jest zbyt cienki nawet dla śruby o średnicy ok. 3mm lub, że występują podcienie. Zabiegi dodatkowe przy tego typu utrudnieniach opisano w dziale o odbudowie kości.

Trudności anatomiczne napotkano (w/g AM-Gdańsk) w sumie w 68% przypadków. Należały do nich: waski wyrostek (35%), nisko schodząca zatoka (21%), mała odległość między zębami (19%), rzadka kość (17%), podcienie wyrostka (6%), niski wyrostek żuchwy czyli zbyt bliski nerw (2%).