Badanie kliniczne jest nieodzownym
uzupełnieniem wywiadu z pacjentem i analizy zdjęć radiologicznych.
Podczas badania stomatologicznego pacjentów przewidzianych do leczenia implantologicznego
oceniamy
- tkanki miękkie ( ruchomość błony śluzowej, jej kolor i grubość,
występowanie blizn, owrzodzeń lub innych schorzeń )
- zęby ( ruchomość, próchnica, płytka nazębna i kamień)
- przyzębie (krwawienie, kieszonki patologiczne)
- pozycje zębów (nachylenia, stłoczenia, przesunięcia)
- obszary bezzębne (szerokość i wysokość wyrostka, podcienie,
nieregularności)
Lekarz zwraca uwagę na ewentualnie używane uzupełnienia protetyczne
- dbałość o nie, oraz na to czy pacjent zachowuje odpowiednią higienę jamy ustnej.
Badanie kliniczne miejsca w którym planowane jest wprowadzenie
wszczepu musi być wyjątkowo dokładne. Istotne jest określenie wysokości wyrostka
w okolicy implantu oraz jego szerokość.
Grubość tkanek miękkich która pogrubia nam obraz rzeczywisty wyrostka
kostnego w tym rejonie.
|
Na modelu gipsowym widać jak warstwa dziąsła
pogrubia rzeczywisty wymiar kości |
|
|
Implant musi być umieszczony centralnie
w osi wyrostka kostnego |
Z uwagi na budowę implantu i konieczność zmieszczenia zarówno
łączników jak i pracy protetycznej musimy sprawdzić ilość miejsca między dolnymi
i górnymi zębami jak też miejsce między zębami sąsiednimi.
Po zebraniu i przeanalizowaniu tych wszystkich danych lekarz
przedstawia pacjentowi wszelkie dostępne informacje o możliwych do zastosowania
w jego przypadku metodach implantologicznych i planuje
leczenie. |