Pacjenci bezzębni z powodu braku ozębnej, w której
są usytuowane receptory czuciowe, nie mogą kontrolować wielkości sił wyzwalanych
podczas żucia, a możliwość wyczuwania przeszkód takich jak np. kawałki pokarmu
jest u nich 5-krotnie mniejsza niż u leczonych z zębami naturalnymi.
Planowanie
Po wytworzeniu tak solidnego oparcia
jakim jest wygojony w kości implant, możemy zacząć drugi etap - pobrać wyciski
i przystąpić do odbudowania brakujących zębów. Teraz prace przejmuje laboratorium
protetyczne gdzie pod kontrolą lekarza powstają przyszłe - nowe zęby.
W każdy implant wkręca się część pośrednią czyli tzw. łącznik, dzięki której będzie
mógł być zamocowany pojedynczy ząb lub zespół zębów.
Dokonywana jest analiza modeli gipsowych odzwierciedlających warunki zgryzowe
u pacjenta . Bardzo istotne jest, aby przyszłą odbudowę wykonać zgodnie z regułami
fizjologii i fizyki nie zaniedbując przy tym oczywiście kosmetyki.
Odbudowujemy fragment dużego i skomplikowanego układu gryzienia
i nie może być mowy o jakichkolwiek niekontrolowanych przeciążeniach , które mogłyby
powodować dolegliwości bólowe lub co gorsza mogą uszkodzić wewnątrzkostną część
implantu .
Ważne jest też , aby zapewnić dobry dostęp dla czyszczenia szczoteczką oraz nie
wytwarzać miejsc w których mogłyby zalegać resztki pokarmowe .
Nie zawsze wszczepia się tyle implantów ile zębów brakuje. Różnorodne długości
i średnice implantów umożliwiają optymalne , indywidualne dopasowanie ich do kości
szczęk pacjenta.
